Włodzimierz Czarzasty odpowiedział Karolowi Nawrockiemu

Włodzimierz Czarzasty odpowiedział Karolowi Nawrockiemu

Marszałek Sejmu Włodzimierz Czarzasty ostro odpowiedział na apel prezydenta Karola Nawrockiego o wcześniejsze konsultowanie ustaw, odwracając jego argumenty i sugerując, by głowa państwa sama zaczęła konsultować własne projekty z Sejmem na wczesnym etapie prac.

Weto i apel prezydenta
Prezydent Karol Nawrocki poinformował, że podpisał jedenaście ustaw, ale zawetował nowelizację Kodeksu wyborczego oraz przepisy dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych, w tym rozwiązań dla fundacji rodzinnych.

Uzasadniał decyzje troską o przejrzystość prawa, bezpieczeństwo państwa i dochowanie „umowy z Polakami”, jednocześnie apelując do rządu o konsultowanie projektów ustaw z jego kancelarią już na wczesnym etapie prac.

Riposta Czarzastego: ta sama miara dla prezydenta
Zapytany o ten apel, Czarzasty stwierdził, że chętnie posłuży się słowami samego prezydenta i zasugerował, by to Nawrocki zaczął konsultować swoje projekty z Sejmem przed ich skierowaniem do parlamentu, co miałoby usprawnić proces legislacyjny i ograniczyć konieczność późniejszych poprawek.

Marszałek podkreślił, że równie łatwo, jak prezydent oczekuje konsultacji od rządu, on może oczekiwać ich od głowy państwa.

Przypomnienie wcześniejszych wet: Park Doliny Dolnej Odry i nominacje
Czarzasty nawiązał także do wcześniejszych decyzji prezydenta, w tym weta wobec ustawy o utworzeniu Parku Narodowego Doliny Dolnej Odry oraz blokowania nominacji młodych oficerów i sędziów.

Zasugerował, że skoro prezydent uznał, iż te sprawy mogą czekać „20 lat” lub „czas nieokreślony”, to on sam odpowie na najnowszy apel Nawrockiego wtedy, „kiedy przyjdzie właściwy czas”.

Rosnący konflikt polityczny
Spór między prezydentem a marszałkiem wpisuje się w szersze napięcia na linii Pałac Prezydencki–Sejm, widoczne już wcześniej przy okazji krytycznych wypowiedzi Nawrockiego o wyborze Czarzastego na marszałka i zapowiedzi „marszałkowskiego weta” wobec części inicjatyw prezydenckich. Obie strony sygnalizują gotowość do twardej gry politycznej przy jednoczesnym deklarowaniu troski o „dobro obywateli” i „stabilność państwa”.